Dit delen:

Zaterdag 30 mei 2015.

Het is droog en warm, gisteren werd het 25 graden. Veel wilde bloemen zijn al uitgebloeid. Maar er is altijd wel iets te vinden om een ochtendfoto van te maken.

Dit delen:

Woensdag 27 mei 2015 (door Cokky).

“Vergeet niet de ezels te bewonderen”, staat er in de beschrijving. En ja hoor, ze liggen achter in de wei in de schaduw van een boom maar zodra ze ons zien wandelen komen ze nieuwsgierig kijken. We lopen op een prachtig paadje tussen Marnes en Masserof, ik heb dit pad nooit eerder gelopen. We lopen een wandeling zoals die opgetekend is op de Costablanca Mountainwalks. Ann, mijn wandelgenoot en reisleider voor vandaag loopt niet met GPS, maar heeft de beschrijving uitgeprint. Ze moet de route verkennen voor een groep wandelaars voor volgende week, en die doen het ook met de papieren beschrijving. Het eerste stuk gaat prima, er staan steenmannetjes, er staan blauwe stippen of rode pijlen en het pad is duidelijk zichtbaar. Dan komt er een stuk waarbij het, volgens de beschrijving, handig is als je goed aanwijzingen kan lezen en waar je goed moet opletten.

Ergens lopen we voorbij het “moeilijk zichtbare paadje dat met een scherpe bocht naar rechts afbuigt van het pad, met een blauwe stip die een beetje verstopt is.” Het pad dat we volgen is prima, lekker breed, niet te steil en we komen op de asfaltweg uit die naar de Bernia gaat. Alleen was dat niet de bedoeling. We zijn niet verdwaald want we weten precies waar we zijn, alleen hadden we ergens anders moeten uitkomen. Nou ja, dat is niet erg, we hebben meer dan drie uur prachtig gewandeld en Ann gaat zaterdag nog een poging wagen om de goede route te vinden. Richard haalt ons op. Hij belooft voor de volgende keer weer een “surprisewalk”. Ik vind het prima, het is hier prachtig.

 

Dit delen:

“Volgens mij is hij de allerbeste kok uit de wijde omgeving”, zegt Charo. Zij kan het weten, want hij heeft in de keuken gestaan van haar restaurant, voordat hij voor zichzelf begon. “Hij is veel beter dan al die poehafiguren die zichzelf chef noemen”, gaat ze verder. “Hij besteedt heel veel tijd en zorg aan zijn gerechten, is lang bezig voordat hij tevreden is over de smaken. Weet je dat hij pas vader is geworden?” Ja, dat weten we. Een vriend van ons had een verjaardag te vieren en nodigde ons uit voor de lunch bij Julio, in Sagra. Glimmend van trots vertelt de kersverse vader over zijn dochtertje, Julia. En daarna gaat hij de keuken in om de heerlijkste dingen voor ons te maken. We waren er een poos niet geweest en dan smaakt alles weer verrassend lekker. En toen we de avond erna, door omstandigheden, toevallig met andere vrienden in de buurt van Sagra waren en geheel spontaan het idee ontstond om tapas te gaan eten konden we de verleiding niet weerstaan: naar Julio! Het was de eerste keer dat we er ´s avonds naar toe gingen. ´s Avonds is er geen dagmenu zoals overdag, dan serveert hij heerlijke tapas en fantastische salades. We hebben genoten, het was verrukkelijk. We moesten natuurlijk toch een toetje proeven al zaten we eigenlijk vol, met één bordje en vier lepeltjes konden we allemaal een paar hapjes proeven. Ik hoorde een paar keer “mmmmmm” naast me, zeker weten dat de Nederlandse fanclub van Restaurante La Escoleta bij het zwembad van Sagra, oftewel “het schooltje”, alias Julio, er twee leden bij heeft. Zodra we weer iets te vieren hebben, gaan we weer.

 

Dit delen:

Zondag 24 mei 2015.

Ik hoorde het Cokky duidelijk zeggen toen ze haar belden, ´goed, ik wil het wel doen maar wel op een onverkiesbare plaats´. Tja, en dan haalt Compromis 50% meer stemmen dan bij de vorige verkiezingen, een ongelofelijke overwinning. Compromis gaat van 3 naar 8 zetels en wie staat er op een onverkiesbare achtste plaats, juist, Cokky. Vandaag is ze dus tot consejal, gemeenteraadslid gekozen. Nog nooit heeft een partij 8 zetels van de 11 weten te halen in de gemeenteraad van Xaló. De andere 3 partijen zijn weggevaagd en houden ieder maar 1 zetel over. Ik wist dat veel mensen erg tevreden waren over het gevoerde beleid van de afgelopen vier jaar maar dat men zo massaal steun zou geven had ik niet verwacht. Iedereen verkeert in een overwinningsroes maar er worden ook al taken verdeeld: Cornelia, jij krijgt de portefeuille fietspaden en buitenlanders. Goed, zegt Cokky. Ze kijkt mij aan: ´En jij gaat alles doen in het huishouden en ook koken´ In haar overwinningsroes vergeet ze even dat ik dinsdag naar Nederland vlieg om op de fiets terug te komen. Als ik nu niet al te snel fiets doe ik er zeker een maand over voordat ik moet gaan koken.

Zo worden de stemmen geteld.

Dit delen:

Zaterdag 23 mei 2015.

“O, wat goed dat jij je camera bij je hebt, niemand van ons heeft hem bij zich!” wordt er geroepen als ik binnen kom. Ter afsluiting van de fotocursus voor beginners is er een tentoonstelling georganiseerd, die vanavond onder grote belangstelling officieel geopend wordt. Toen cursusleider Pedro José aankondigde dat ze foto´s in moesten leveren voor de tentoonstelling begonnen de leerlingen allemaal te protesteren: ze hadden te weinig ervaring, hun foto´s waren niet goed genoeg, ze waren er nog niet aan toe, etcetera etcetera.

Maar hij heeft ze weten te motiveren en overtuigen en kijk: er hangen ruim 40 mooie foto´s. Toen ze in september begonnen wisten ze helemaal niks, nu maken ze foto´s om trots op te zijn. Alleen de camera´s hebben ze vanavond thuis gelaten. Gelukkig zijn Paco en ik aanwezig om de reportage te verzorgen van de diploma-uitreiking. In het najaar willen ze een vervolgcursus doen, als ik Pedro José zo zie staan (foto rechts) denk ik dat ik me ook maar opgeef.

Dit delen:

Vóór het dieven en op de foto rechts er na.

Zaterdagochtend 7.00 uur, 23 mei 2015.

Het gaat weer een mooie dag worden. Gisteren was een dag met zon en wolken, het werd 21,4 graden.

De zoete geur van bloeiende druiven hangt in de vallei, de druivendieftijd is aangebroken. Vanaf half mei wordt het druk in de wijnvelden van de Vall de Pop. Dagenlang zijn hele families bezig om de druiven te dieven. Hier heet dat desmondar. Net als het snoeien is het veel werk. Pepe, heeft het mij ooit uitgelegd: druivendieven is noodzakelijk voor een betere opbrengst en de wind kan beter door de struik heen zodat schimmels minder voorkomen. Voor de foto doe ik nog struik.

Het gaat als volgt: haal de onderste bladeren van de struik zodat er wat overzicht komt. Kijk dan hoe de struik gesnoeid is, het is de bedoeling dat op iedere arm van de struik, twee of drie uitlopers blijven staan. Als er te veel staan haal dan de onderste weg. Tegenover elk trosje zit één blad, haal die weg. Ga dan door naar boven en haal uit de oksels van de volgende twee bladeren de uitlopers
weg, dit noemen we de dieven. Breek daarna de top uit de uitloper. Doe zo heel de struik en ga daarna naar de volgende, de volgende, de volgende,…….. tot ze alle 1000 klaar zijn.

Vroeger, toen wij de struiken diefden voor Pepe deden we daar zo´n 40 uur over. In Frankrijk halen ze alleen de toppen van de struiken, ze rijden met de tractor en heggenschaar er langs. Zo gepiept en in september rijden ze met de druivenoogstmachine erlangs. Bij 95% is het geen handwerk meer en de wijn is nog twee keer zo duur ook. Maar ja, ´het leven is niet eerlijk´”, zou mijn in Nederland baanloze vriend zeggen.

Dit delen:

Vrijdagochtend 6.49 uur, 22 mei 2015.

Zo hoort het: de zon komt op aan een onbewolkte hemel, het is windstil en fris. De minimumtemperatuur is in ruim een maand niet zo laag geweest. Om 6.35 uur is het 7,3 graden. Gisteren was een mooie dag met erg veel zon maar soms was het gewoon een beetje koud, het bleef tot 13.00 uur onder de 20 graden. Pas om 16.45 uur werd het maximum van 22,1 graden gemeten.

Dit delen:

Donderdag 21 mei 2015.

De verkiezingscampagne loopt op zijn eind, morgen hebben de meeste partijen hun laatste openbare bijeenkomst, om nog één keer hun programma toe te lichten, om nog één keer iedereen te overtuigen van die enige juiste keuze. Gisteravond ging Cokky mee naar Denía, voor een grote regionale bijeenkomst van Compromís. Wij mogen alleen stemmen voor de gemeenteraad, maar de Spanjaarden stemmen ook voor de deelstaat Valencia. Iedereen die ingeschreven staat in het kiesregister heeft inmiddels de “tarjeta censal” per post gekregen, de oproep. Het gaat anders hier, in het stemhokje. Er ligt geen rood potlood, maar een stapel lijstjes met kandidaten. Aan voorkeursstemmen doen ze hier ook niet, de volgorde van de lijst is bindend. Je hoeft niks aan te kruisen of in te vullen. De procedure is duidelijk: je doet het lijstje van de partij waar je op wil stemmen in de envelop, je gaat naar het bureau, geeft je oproep af en laat je identiteitsbewijs zien, en je mag de envelop in de daartoe bestemde bak doen. In ons geval dus de bak voor “concejales/regidors”. Vertegenwoordigers van de verschillende partijen gaan ook van deur tot deur met hún lijst in zo´n envelop, dat maakt het helemaal makkelijk: dan heb je het goede lijstje al in de envelop als je van huis gaat. De schoonmakers van het gemeentehuis zijn ook al druk bezig met de voorbereidingen: de enveloppen komen straks terecht in een schoongepoetste, lekker ruikende bak.

Dit delen:

Donderdagochtend 7.10 uur, 21 mei 2015.

Zware wolken boven zee met echte onweerskoppen maar al gauw breekt de zon door en verandert heel het weerbeeld. Nee, er komt echt geen regen meer. Het is flink afgekoeld, de minimumtemperatuur om 7.15 uur is 8,7 graden. Gisteren was een koele, prettige dag, het was 19 à 20 graden met pas om 18.00 uur een maximum van 21 graden. Het zeewater is nu 20 graden.

Hoog gras is mooi maar ook erg brandgevaarlijk en daarom heb ik gisteren langs ons huis een flinke strook afgemaaid zodat een veldbrand veel gemakkelijker te bestrijden is. Houd met een huis kopen rekening met bosbranden. Dennenbos is prachtig maar ook erg gevaarlijk bleek afgelopen week nabij Pego.

 

Dit delen:

Woensdag 20 mei 2015.

Hij is klaar: de verkiezingsspot van Compromís per Xaló. Dit promotiefilmpje was er al in het Valenciaans maar nu is hij er ook in een Engels gesproken versie. Bijna 20% van de stemmers in het dorp is van buitenlandse afkomst en elke stem stelt. Dit filmpje geeft een goed overzicht van wat er de afgelopen vier jaar bereikt is. Wij zijn heel tevreden over deze burgemeester en zijn team, en stemmen ook deze keer op Compromís per Xaló. (Compromís is een coalitie waar het Bloc deel van uit maakt).

Dit delen:

Woensdagochtend 6.50 uur, 20 mei 2015.

Een Nederlands zomergevoel krijg ik als ik buiten kom, zo ruikt het ook, vochtig en dat is voor de afwisseling heerlijk. Het is 13,3 graden en zwaar bewolkt, je zou zeggen dat het zo kan gaan regen maar toch wordt er geen regenen meer verwacht voor vandaag. Vannacht en gisteren regende het 5,4 mm. Jammer dat er niet meer is gevallen want het laatste piepkleine buitje viel 25 dagen geleden.
En mocht je in Nederland denken dat het gebruikelijk is dat wij temperaturen tegen de 40 graden hebben dat is niet zo. Een Nederlandse zomerweek staat ons te wachten.

Dit delen:

Dinsdagochtend 6.40 uur, 19 mei 2015.

Het is anders vanochtend, de opkomende zon kleurt de bewolking prachtig en het is 18 graden. Gisteren was een heerlijke dag, het werd 25 graden. En wie weet, voor vandaag of morgen wordt een beetje regen voorspeld. Afwachten, het is nu in ieder geval goed weer om te maaien. Ik kom eraan Henk!

Dit delen:

Zondag 17 mei 2015.  (door Cokky)

“Als hij geen zin heeft, heeft hij geen zin, en dan vliegt hij niet”, waarschuwt Jero. Jero heeft een “Espectaculo de Cetrería”, een roofvogelshow, en is een vriend van Pablo, onze leraar fotografie. De vogels zijn in gevangenschap geboren en opgevoed, en wij mogen een keer komen kijken met de camera´s als Jero zijn vogels uitlaat. Hij zet ze neer in het bos en ze poseren keurig.

De grote uil heeft er geen zin in vandaag dus hij mag rustig blijven zitten. Het kleine uiltje laat even zien hoe hij een braakbal uitspuugt, Vicente moet uitleggen wat er nu precies gebeurd is want de meesten hebben geen idee wat dat is. Dan moeten we oefenen in het fotograferen van vogels in vlucht, en dat is een stuk lastiger. Gelukkig werken de vogels mee en vliegen ze een paar keer. De woestijnbuizerd (Parabuteo unicinctus) krijgt steeds als hij landt op de handschoen van Jero een lekker hapje als beloning. Belichting, scherpstelling, het is lastig om alles goed ingesteld te hebben en snel te reageren. Opeens snappen we de verhalen van Vicente: over uren wachten in een schuilhut, thuiskomen met 3000 foto´s en dat hij dan een handjevol goede foto´s overhoudt. De vogels gaan weer naar huis en wij nemen een biertje in het dorp, weer een foto-ervaring rijker.

Dit delen:

Zondagochtend 7.04 uur, 17 mei 2015.

Iedere ochtend is nu hetzelfde: de zon komt op aan een onbewolkte hemel. Het is op z´n koudst met 9,1 graden. Gisteren was de meest perfecte dag. Het werd 26,2 graden, de luchtvochtigheid bleef rond de 25% en er stond een zacht windje. Iedere ochtend wandel ik met de poezen een stukje de druivenvelden in. Mijn camera neem ik mee en een kop koffie. De poezen volgen in wisselde samenstelling. Vanochtend zijn het Pluis, Loesje en Lulu. Bij het oude landbouwschuurtje ga ik op een steen zitten en wachten we tot de zon over de berg komt. Al een tijdje schijnt de zon op de hoge  bergtoppen rond de vallei en om 4 minuten over 7 prikken de eerste zonnestralen in mijn gezicht. Iedere ochtend hetzelfde.

Dit delen:

Vrijdag 15 mei 2015 (door Cokky).

Het begon met een lied. Een lied zoals ze dat gehoord hadden van hun grootouders, in hun moerstaal, het Valenciaans. Die taal is jarenlang verboden geweest, onder Franco was alleen het gebruik van het Castiliaans toegestaan. De jonge mannen uit het dorp zongen de traditionele liederen en vanuit die daad van verzet groeide een politieke beweging en daaruit kwam een politieke partij voort. Oudere mensen hebben nooit les gehad in het Valenciaans en spreken het alleen, de kinderen leren nu lezen en schrijven op school in het Valenciaans. En daarna in het Castiliaans, en een beetje Engels. Ja, de officiële voertaal is Valenciaans, net zoals in Friesland Fries gesproken wordt. Soms kom ik er pas na lange tijd achter dat iemand die ik ken ook Engels praat, of Duits, of Frans. Ook tussen de mensen die op de “Compromis/Bloc” lijst staan voor de gemeenteraadsverkiezingen zijn er opvallend veel die wél meer talen kunnen spreken, maar dat niet vaak doen. Niet alleen hun eigen taal willen ze beschermen, ook hun identiteit, de cultuur en tradities. Vier jaar geleden won “Compromis/Bloc” hier in Xaló de gemeenteraadsverkiezingen en de manier waarop ze werken spreekt ons heel erg aan. Het vorige gemeentebestuur liet een hoge schuld achter, nu is er geen schuld meer en alle rekeningen worden binnen 2 weken betaald. Er wordt van alles georganiseerd en verbeterd, en de ideeën van de inwoners spelen een grote rol bij het opstellen van de lijst met onderwerpen die aangepakt gaan worden. Net als vier jaar geleden kan iedere inwoner van Xaló zijn of haar wensen indienen via de website elxaloquevols. En omdat er de laatste jaren vrij veel Nederlanders en Belgen bijgekomen zijn in de gemeente, kan dat nu zelfs in het Nederlands. Dus heb je een goed idee, of is er iets wat beter kan, vul dan het formulier in. En kom stemmen op 24 mei.

Dit delen:

Vrijdagochtend 7.05 uur, 15 mei 2015.

Wat een extreem weer! Gisteren werd om 15.30 uur een maximumtemperatuur bereikt van 39,3 graden en dat in mei. De wind bleef maar uit het binnenland komen en de verkoelende zeewind kwam niet. Toen ik na middernacht naar bed ging was het nog 32 graden. Toen ik opstond om 6.30 uur was het fris en 17 graden. Door een noordenwind daalde vannacht de temperatuur in 2 uur tijd met 15 graden. Heerlijk is het nu buiten. Vandaag worden gelukkig weer normale temperaturen verwacht met een maximum van 26 graden.
De brand die begon in Vall ´d Ebo woedde heel de nacht door. Vandaag zal het blussen met weinig wind en lage temperaturen wel een stuk gemakkelijker zijn. Het leger is ook ingezet omdat de brand Atsubia en Pego bedreigde. Er zijn 30 families geëvacueerd. Volgens tweets is de natuurbrand ontstaan doordat een oude man resten snoeiafval verbrandde. Hij probeerde het vuur nog te blussen en is daarbij gewond geraakt. Het is en was verboden om te branden.

De stokrozen die ik 2 jaar geleden heb gezaaid bloeien nu prachtig. Het zaad heb ik ooit meegenomen uit Nederland.

Dit delen:

Donderdagochtend 9.00 uur, 14 mei 2015.

Hemelvaartsdag in Nederland maar hier in Spanje doen we daar niet aan, hup gewoon werken. Maar hier hebben ze weer een vrije dag als het Maria hemelvaart is. Tja, zonder moeder geen zoon.
Nu lijkt het wel echt augustus: de minimumtemperatuur is niet lager gekomen dan 18 graden. Gisteren was best te doen, met een prettige wind van zee bleef het zo rond de 26 graden. Pas toen de zeewind wegviel werd om 17.30 uur de maximumtemperatuur bereikt van 31,8 graden. Voor vandaag was er eerst 39 graden voorspeld maar dat is inmiddels bijgesteld naar 37. Afwachten wat de zeewind gaat doen.
Er bloeit nu een grappige plant met een mutsje op als de bloem opengaat. Kogellook (Allium sphaerocephalon) is familie van de ui. De naam is gemakkelijk te onthouden omdat de kleine bloempjes een mooie ronde kogel vormen. In Nederland komt hij niet voor maar net even zuidelijker wel.

Dit delen:

Woensdagochtend 7.15 uur, 13 mei 2015.

De zon komt zoals gebruikelijk op aan een onbewolkte hemel. Het is net een graad minder afgekoeld dan gisteren maar heerlijk fris. Gisteren werd het precies 28 graden. Koude lucht is zwaarder en stroomt heel de nacht langs de hellingen van het dal naar het diepste punt in de vallei. Als het windstil is wonen wij op de koudste plaats van de Marina Alta. Pas bij Alcoy in de buurt is het vannacht ook afgekoeld tot 11 graden. Heel bijzonder om het microklimaat te ontdekken. In het vlakke Nederland zijn de verschillen maar heel klein. Het verschil met omliggende weerstations is soms zo groot dat ons weerstation automatisch van de Wundergroundkaart werd gehaald. Met veel moeite is het gelukt om ook in koude nachten ons weerstation op de kaart te houden.
Sommigen bloemen zijn nu uitgebloeid en wachten op een beetje wind om de zaden te kunnen verspreiden.

Agenda: gauw een stuk fietsen voordat het echt te heet wordt.

Wij wonen op de groene 11 graden stip.

Dit delen:

Dinsdagochtend 7.10 uur, 12 mei 2015.

Het zijn heerlijke dagen. Gisteren liep het kwik op tot 26,7 graden, de nachten zijn nog koud. Zo rond 7 uur ´s ochtends was het 9,2 graden. Dat is het heel verschil met de nachten in augustus.
Er wordt weer echte hitte verwacht voor de aankomende 2 dagen. Afwachten of het donderdag echt 39 graden gaat worden. De afgelopen 3 jaar hebben we zo´n hoge temperatuur hier niet gehaald. In 2012 hebben we 1 keer de 40 graden bereikt op 28 juni.
De druiven groeien nu enorm hard en de eerste wijnboeren zijn nu begonnen om de druiven te dieven, handmatig, zoals alles hier bijna gebeurt.

Agenda: een stuk fietsen nu het nog niet zo warm is.

Dit delen:

Maandag 10 mei 2015 (door Cokky).

In gedachten fiets ik dagenlang over een zonovergoten Veluwe en langs de kust van de ZuidHollandse eilanden. Hier drink ik koffie met een vriendin, daar lunch ik met een bevriend echtpaar. Als ik een vlucht boek naar Nederland kijk ik er echt naar uit om mijn familie weer te zien, en een deel van mijn vrienden. Ook dit voorjaar ben ik eerst een paar dagen in Ouddorp geweest en daarna een paar dagen in Apeldoorn, met een dagtripje per trein naar Delft. Strand, duinen, bollenvelden, bossen, historische gebouwen, het nieuwe station van Delft, ik heb het allemaal gezien. Zon, regen, wind, het was er allemaal. Patat met mayonaise, saucijzenbroodje, chinees, oranje tompoucen, ik heb het allemaal gegeten. De Etos, de Hema, de Intratuin, de échte Kaasboer en de Jumbo, ik heb overal wat gekocht. Molens draaiden, vlaggen wapperden en een koe kreeg een tweeling in de wei net toen we langsfietsten.

Het was gezellig, het was leuk, maar zoals gebruikelijk was het toch weer te kort. Teveel mensen niet gezien, teveel dingen niet gedaan. Aan de andere kant is het ook wel weer genoeg geweest. Lekker bijgekletst, veel gewandeld en gefietst, op een te kleine fiets, hardgelopen in het duin en zeker twee kilo aangekomen. Drie keer nat geregend, met een grote glimlach. Ik heb een grotere fiets nodig en meer tijd, de volgende keer. Dan komt het er vast wel van, die lange fietstocht over de Veluwe.