Zaterdag 9 mei 2015.
De verkiezingsstrijd is begonnen. Gisteravond zat ik op het plein en keek hoe de kandidaten van “Compromís Xaló” zich presenteerden. Met Alex fiets ik, met Gérard heb ik veel contact door de foto´s van de biologische markt en Maria is het nichtje van onze Spaanse juf Carmen. De burgemeester die ook lijsttrekker is kende ik niet zo goed maar inmiddels is dat ook veranderd. JoanMiguel is, voordat hij burgemeester werd, jarenlang vrederechter geweest in het dorp. Zijn sterke kant is dat hij goed kan luisteren en bemiddelen en net zolang doorwerkt tot het probleem of conflict is opgelost. Iedere kandidaat op de lijst hield een kort praatje, Cokky ook. Wat me opvalt is dat er geen politieke blabla-verhalen vol holle retoriek afgestoken worden, ze komen allemaal nuchter en praktisch over. Het lijkt me een goede ploeg, met gewone mensen die van hun dorp houden en zin hebben om hard te werken.
Na de toespraken eten we buiten onder kerktoren aan de lange tafels. Om middernacht worden de posters tevoorschijn gehaald, de borstels en de behangerslijm: het is tijd voor de traditionele “pegada”: het plakken van de eerste affiches. De burgemeester plakt en om hem heen staat 10 man aanwijzingen te geven: die een beetje lager, daar moet je het nog een beetje glad strijken. Zo gaat dat hier en daar geniet ik van.
Wonen in Spanje 