Maandag 30 oktober 2023, door Cokky.
Dat noemen we hier “Pinchos morunos” zegt de fietsenmaker van Ciclos Montoya zodra hij de schade aan de fietsband ziet. Die pinchos zijn vleesspiesen met een soort kebab, geroosterd aan van die scherpe metalen pennen, dus dat is wel een toepasselijke naam. Om tien uur, als de fietsenmaker open gaat, zijn we de tweede klant die voor de deur staat te wachten. Het is een prachtige grote zaak met een mooie werkplaats. Om tien over tien staan we al weer buiten, nieuwe binnen-en buitenband om het wiel en twee extra binnenbanden met latex/sealant erin bij ons, voor het geval dat.
In het hostal kleden we ons om, we gaan nog een stukje Via Verde fietsen, we willen naar de brug van Baúl en weer terug. De informatie over de route is op de overbruggende website erg verwarrend. De Via Verdes vallen onder verschillende gemeentes, mancomunidades, provincies en deelstaten, hebben daardoor soms verschillende namen hoewel de route één geheel lijkt en ook het onderhoud is per beheerder anders. Op het vertrekpunt in Baza is het infopaneel beklad met graffiti, en pijlen ontbreken. Hoewel we wat argwanend zijn omdat we langzaam zouden moeten stijgen terwijl we het idee hebben dat we langzaam dalen, fietsen we lekker door, het zal wel door die flinke wind in de rug komen dat het zo lekker gaat. Totdat we bij een brug komen waar het fietspad ophoudt en het oude spoor nog ligt. Voor de zekerheid toch maar nog een keer heel goed op de navigatie gekeken en we blijken de verkeerde kant op te rijden. Omgedraaid en geprobeerd de route richting Baúl te vinden. Op het vertrekpunt blijkt na enig speurwerk dat er een fietspad gelopen heeft dat nu bedekt is met ander wegdek. Even verderop kunnen we het fietspad weer volgen tot het doodloopt op een rotonde. Geen bord, geen pijl, niks. Het waait steeds harder, de donkere wolken komen steeds dichterbij. Deze ongewilde planning blijkt prima uit te pakken, als we met lunchtijd aankomen bij het hostal vallen de eerste druppels.
HI Edwin,
Maar wat zijn nou die “Pinchos morunos” en waren ze express daar neer gegooid?
Groet Yvonne
Het zijn de zaden van de Tribulus terrestris, die zeer scherp zijn en veel lekke banden veroorzaken. De Spanjaarden in deze streek vergelijken ze met de pennen waar vlees aan wordt gespietst. (Pinchos morunos) Ook worden ze in Spanje Abrojo’s genoemd. In het Nederlands kwam ik de naam Maltezer kruis tegen als naam van de plant die zoveel lekke banden veroorzaakt.
Groeten terug uit Baza.
Edwin
Dank, ik heb het gelijk opgezocht, leuk om te weten. Het zijn trouwens de vruchtjes.
Fijne vakantie nog.
ik las dit 🙂
Na de bloei ontstaat een harde vrucht met twee tot vier scherpe stekels. Die stekels doen weer denken aan de hoorns van geiten of stieren, wat weer aanleiding heeft gegeven voor diverse plaatselijke benamingen. Ze zijn overigens scherp en sterk genoeg om fietsbanden te doorboren. De stekels blijven uiteraard ook hangen in de hoeven of vacht van grazende dieren (of schoeisel van wandelende mensen). Een handig hulpmiddel om je zaden over grote afstanden te verspreiden.
Inderdaad, goed gevonden. Ik kon in het in het Nederlands niet vinden.
http://specerijen.blogspot.com/2021/04/maltezer-kruis.html
daar komt de info uit, interessant
hier kwam het uit:
http://specerijen.blogspot.com/2021/04/maltezer-kruis.html
interresante info!