Zaterdag 11 april 2015.
Als we orchideeën willen fotograferen, moeten we het nu doen. Het hoogtepunt van de bloei is voor bijna alle soorten in april. Inmiddels kennen we wel wat plekken waar we gegarandeerd wat planten kunnen vinden, maar een aantal soorten hebben we nog nooit in het echt gezien. Al lezend en pratend met andere liefhebbers, met de kaart van de omgeving erbij, gaan we op zoek naar andere vindplekken.
We rijden omhoog met de Landrover, de Bernia op, en slaan een onverhard weggetje in waar we nog nooit eerder geweest zijn en al hobbelend rijden we door tot we niet verder kunnen.
There’s no question where the Orchis italica’s nickname, “naked man orchid,” came from.
Vanuit een ooghoek herkende ik al wat kleuren en vormen, we parkeren de auto en sjouwen de fotospullen de heuvel op. Kijk, een Orchis Italica, dat is vast een nieuw soort voor ons. Hoe beter we om ons heen kijken, hoe meer orchideën we zien. Sommigen zijn heel klein, met maar één bescheiden bloemetje, anderen vormen leuke groepjes.
De Ophrys tenthredinifera kent veel verschillende kleurschakeringen volgens het boekje van Toni, even twijfelen we welke orchidee het is maar na een paar exemplaren bekeken te hebben weten we deze ook zeker, weer een nieuwe soort. Dat rare bloemetje dat nog niet open is, kunnen we niet thuisbrengen, ook niet met twee plantenboeken er naast.
Gelukkig weet Toni het wel: het is een inheemse tulp, de Tulipa sylvestris subsp.australis, de bloemen zijn geel als ze open zijn. De Bernia is een schitterend natuurgebied, met meer dan 200 foto´s keren we terug naar huis. En als die tulpen bloeien gaan we weer terug.