Madrid.

Donderdag 11 november 2010 (door Cokky).

“Kijk je uit voor zakkenrollers!” is de standaardreactie van Spanjaarden als ik vertel dat ik een paar dagen naar Madrid ga. Niks geen leuke tips over sfeervolle plekjes of geweldige tapasbarretjes, alleen maar waarschuwingen. Ik ontmoet Leonne in een hostal vlak bij het plein Puerta del Sol en we gaan meteen op pad. Met alle waardevolle dingen goed weggestopt achter ritsen, zonder handtas, dure camera of rugzakje, plattegrond in de hand, lopen we door het centrum. Naar het Museum El Prado, naar het Koninklijk Paleis, de Plaza Mayor, en naar de Gran Via, de al 100 jaar oude winkelstraat met de prachtige gevels. We zien de processie op de feestdag van de Virgen de Almudena, de beschermheilige van de stad. Dan gaan we weer museum in, winkel uit, naar een uitzichtpunt, de bioscoop, tapasbarretjes, weer terug naar de Puerta del Sol en dan via een andere route weer naar een ander museum en nog meer winkels. We kijken onze ogen uit: bedelaars, straatvegers, elegant geklede dames, zakenmensen, lootjesverkopers, “Compro Oro”mannetjes (opkopers van oude gouden sieraden) en toeristen bevolken de brede trottoirs zonder dat het vervelend druk is. In de overdekte markt “San Miguel” is het ´s avonds supergezellig, we nemen een wijntje en eten prachtige tapas. Toevallig lopen we langs een schoenenwinkel met “extreme maten”, waar kleine Spaanse vrouwtjes elegante schoentjes kopen in maat 33, en waar ik een paar leuke laarsjes koop in maat 43. Goed dat ik met Ryanair vlieg anders had ik vast nog meer leuke dingen gekocht. Iedere avond komen we pas om half twaalf weer terug in de hotelkamer en na héél veel kilometers te voet weten we aardig de weg in het centrum. We voelen ons hier al helemaal thuis. Na drie nachten zit het er al weer op en we spreken af dat dit voor herhaling vatbaar is. Madrid is een fijne stad met een aantrekkelijk centrum, en we hebben geen zakkenroller gezien.