We weten niet beter: zolang als we hier wonen, runnen Sebastian en Lilianne Bar Juan´s. Een bar zoals een bar in een Spaans dorp hoort te zijn: een plek waar je koffie drinkt, een almuerzo eet en tussen de middag een prima “menu del dia” kunt eten. Met één keer per week puchero, en op vrijdag paella. Waar we etentjes hadden met de fietsclub, waar Lilianne lekkere Farm Frites bakte en waarvan wij een extra schaaltje kregen, mét mayonaise. Als hij tijd had maakte Sebastiaan de beste “cremaets”, geflambeerde carajillo. Er zit altijd wel iemand om een praatje mee te maken, terwijl Sebastian de tafels afruimt en de vloer veegt, en zich mengt in de discussie. Ze houden er na 23 jaar mee op, na vandaag is Bar Juan´s gesloten. Einde van een tijdperk, we zullen ze missen.
De inrichting van het museum is helemaal vernieuwd en bij de feestelijke heropening kunnen we eindelijk het nieuwe hoogtepunt bekijken : een stukje van een marmeren beeldje. Het is gevonden is tijdens de laatste opgraving door de archeologie studenten op de plek waar een Romeinse nederzetting geweest is. Het is een torso van maar een paar centimeter hoog, goed dat de studenten zoeken met een borsteltje en een zeefje, anders zou het zomaar aan de aandacht ontsnapt kunnen zijn. “Ik dacht dat het de tand van een ezel was”, zegt Juan. Bij de volgende opgraving hopen ze meer te vinden. Het plein is opgebroken dus dit jaar staat de kerstboom bij het gemeentehuis, de nieuwe plantenbakken staan verspreid door het dorp en geven een extra kersttintje. De Kerstdagen zijn een goed excuus om flink aan het bakken te slaan : in de week voor Kerst komen een stol, kerstkransjes, schuimpjes, anijsbroodjes in de vorm van een ster uit de oven, en voor het Kerstdiner bij vrienden zelfgemaakte broodstengels en stokbrood.
We wensen iedereen Prettige Feestdagen en Gelukkig 2023!
In december zijn zowel mijn zus als mijn moeder jarig, en dat moet gevierd worden. Mijn moeder wordt 90, ze krijgt heel veel kaartjes en bloemen, en is heel blij met de nieuwe iPad (op de oude kon niet eens de App van Margriet en Libelle geïnstalleerd worden, nu is ze weer helemaal bij).
In acht dagen tijd genieten we van allerlei gezamenlijke activiteiten, en ik dompel me weer even onder in Hollandse sferen. We gaan naar Orpheus (“Snowponies” van Alex Klaassen, hilarisch en met een gastrolletje voor Paul) en naar de film (“Good luck to you, Leo Grande“, érg goed). We eten broodjes haring, stampot zuurkool en chinees.
De vader van een vriendin is overleden en dat brengt ons naar Kootwijk. Na het condoleren lopen we een nostalgisch rondje rond de kerk, winkelen we naar volle tevredenheid bij Kuijt in Kootwijkerbroek, en we lunchen in Het Hilletje.
De supermarkten in de buurt loop ik even door, me verbazend over de luxe, de Kersthysterie en de grote hoeveelheid volslagen overbodige producten (Pindakaas met witte chocolade?). Die kleine rookworstjes van Unox gaan mee naar huis in de koffer. Een bezoek aan de kringloopwinkel Foenix is vaste prik, wat een fantastische organisatie is dat toch. Met vier puzzels en een fleecedeken die vermaakt gaat worden tot poezendekentjes verlaten we tevreden het pand. Bij de kaasboer proef ik de heerlijkste belegen boerenkazen. De koffer kwam half leeg mee, maar gaat goed gevuld weer mee terug.
We lunchen in het mooie Bronkhorst , rijden langs de IJssel en genieten van het winterse landschap. De laatste dagen vriest het behoorlijk maar het is windstil en de zon schijnt. Er komt ijs op het water en alles is mooi berijpt. De terugreis verloopt helemaal volgens plan: zowel bus als trein rijden op tijd, en mijn favoriete nicht blijkt in dezelfde trein te zitten en op Schiphol staan géén rijen mensen te wachten. Ik kijk tevreden terug, nu weer fijn naar huis.
Etentjes met al dan niet jarige vrienden, vergaderingen, al dan niet met een hapje en een drankje, rondleidingen door de verschillende dorpen in de Vall de Pop, de agenda loopt aardig vol deze maand. Een foto-opdracht voor de school, bezoeken aan nieuwe toeristische onderkomens, de Gastronomische Feria in Llíber, en dan is december nog maar net begonnen. Naar de verkiezing van het bestuur van de fietsclub ga ik alleen, want inmiddels is er een inbraakgolf in het dorp dus laten we het huis niet onbewaakt achter. Er wordt extra politie ingezet dus hopelijk krijgen ze de daders gauw te pakken. Vanwege de landelijke bezuinigingen is de kazerne van de Guardia Civil maar beperkt bezet. Edwin bezoekt de cardioloog en dat leidt tot goede uitslagen. De kachel gaat bijna drie weken later aan dan gebruikelijk en er valt op de valreep nog lekker wat regen zodat het jaartotaal ruim boven de 1050 mm oploopt. Verder zijn we druk aan het fietsen, poezen knuffelen, brood bakken en fotograferen, en komen de kerstdagen steeds dichterbij. Het plein is opgebroken en wordt voetgangersgebied dus dit jaar vinden de kerstactiviteiten plaats op het pleintje bij het gemeentehuis. Mijn verlanglijstje is al onderweg naar de Drie Koningen!
Wonen in Spanje 