Dit delen:

Zondag 29 mei 2022 (door Cokky).

Het overlijden van een oom leidt tot contact met neven die ik al veertig jaar niet in levende lijve gezien heb. Er worden oude foto’s uitgewisseld en van het één komt het ander. Dozen op zolder worden te voorschijn gehaald. We vinden een inventaris van het bedrijf van Opa Lekkerkerk, uit 1922, rekeningen van vóór en tijdens de oorlog, oude foto’s en folders. Mijn moeder op melkcursus, mijn vader aan het werk, en naar die melkrijder zwaaide ik, vanuit de box voor het raam, iedere ochtend als hij langsreed. De trouwfoto van mijn oma van vaderskant, en oma van moederskant wast de auto. We vinden een goede bestemming voor de oude documenten bij het Streekarchief Voorne Putten.

De opening van de fototentoonstelling van achterneef Dirk Komt was erg leuk om mee te maken en is ook aanleiding tot het ophalen van herinneringen, het bekijken van de stamboom en de herontdekking van vergeten delen van onze familiegeschiedenis.

Ook voor de dagboeken en foto’s van Pa uit de tijd dat hij diende in Indië vinden we een goed onderkomen: Jan Gort, de conservator van Indiëgangers.nl scant alles mooi in, en maakt het toegankelijk via zijn website.

Dit delen:

Op het moment dat de muzikanten gaan lopen om de Festeros van huis op te halen, begint het dikke druppels te regenen in Senija. Snel wordt het programma aangepast, het concert wordt verplaatst van het pleintje naar de grote zaal, en de Festeros moeten maar zelf naar de kerk komen met hun bloemen voor de Ofrenda. Als iedereen de bloemen heeft afgegeven en het koor gezongen heeft, is het gelukkig weer even droog. Iedereen kijkt bezorgd omhoog naar de wolkenlucht, of naar beneden, op het mobieltje naar wat de buienradar voorspelt. Na twee jaar pandemie mag er eindelijk weer van alles, en dan regent het.

Dit delen:

maandag 2 mei 2022.

De vuistregel is: alles begint een half later dan aangekondigd in het programma, behalve die ene keer dat je zélf besluit om dan maar een half uur later te komen. Dan blijken ze zich opeens wél aan het aangekondigde tijdstip te houden. Het is best gezellig, een half uurtje op het plein rondhangen en kijken hoe iedereen langzaam op gang komt. Als de muzikanten zich dan eindelijk melden, komt er beweging in en vergezeld door de muziek van de dolçaina en tablet lopen we omhoog over de blauwe brug, la Solana op. Het doel is picknicken met zelfgemaakt empanadas, “bollos” genaamd, en rozemarijn plukken, dat de volgende dag in de kerk gezegend gaat worden. Als we twee uur later langzaam weer naar beneden lopen, komen er nog steeds mensen omhoog. Het was veel te warm om op een eerder moment omhoog te lopen, is hun argument. Ach, zo’n tijdstip van vertrek is uiteindelijk maar een suggestie.