Ja, we snakken al maanden naar regen maar moet dat nu per sé vallen in de week dat Maaike eindelijk hier is om te fietsen? Na anderhalf jaar uitstel dankzij corona komt ze eindelijk hier trainen en uitgerekend nu regent het. Tussen de buien door wordt er zoveel mogelijk getraind, op een huurfiets van Kurt (Alta Bike Rentals) maar het trainingsschema kan de prullenbak in. Op de zaterdag dat de Gran Fondo Alberto Contado verreden wordt zou het droog zijn, maar op het moment dat iedereen zich opstelt bij de start barst er nog een onweersbui los. In de loop van de dag klaart het op en als Maaike na ruim zes uur op de fiets over de meta komt, schijnt de zon volop. Als we naar de auto lopen, gaat haar telefoon. Of ze zich straks alsjeblieft wil melden in de tuin van het hotel, bij het podium, want ze is de snelste vrouw op Col de Xap. Edwin straalt nog harder dan Maaike als ze op het podium staat en Alberto Contador zijn denkbeeldige hoed voor haar afneemt : Chapeau!
Of er nog andere dingen gebeurd zijn deze week? Alles staat natuurlijk in het teken van wielrennen maar het gewone leven gaat ook een beetje door: namens de Touristinfo bezoek ik de gastronomische beurs in Alicante, en het optreden van de batucada in Benigembla ter gelegenheid van de BIMAU.
De poesjes genieten van de speeltjes die Maaike meegebracht heeft, en van alle extra aandacht. Het zal stil zijn in huis, als ze weer weg is. Gelukkig heeft ze al aangekondigd dat ze volgend jaar weer mee wil doen, hopelijk heeft ze dan wél de hele week mooi weer om te trainen.
De man keek me een beetje verontwaardigd aan: “Er is hier helemaal niets te beleven”, zei hij. Hij wilde een taxi naar Dénia, daar was vast wel meer te doen. Verbijsterd stond ik hem te woord op de Tourist Info. Wat verwacht je in een klein dorp op het platteland, middenin de zomer, tijdens corona? Ik heb hem wat folders meegegeven en verteld over een paar concerten dat weekend, maar ik geloof niet dat hij nog geïnteresseerd was. Regelmatig heb ik aan hem gedacht, de afgelopen week, toen we mijn favoriete nichtje te logeren hadden. Zij had een lijstje gemaakt van dingen die ze wilde doen, ik had een lijstje gemaakt van dingen die ik haar wilde zien en uiteindelijk hadden we natuurlijk weer tijd te kort. We bezochten Gata, de Art al Vent tentoonstelling, de Jardin d´Albarda in Pedreguer, de oude binnenstad van Altea, de Rastro en de rest van Xaló, we hebben gesnorkeld en geluncht in Cala Baladrar in Benissa, we hebben vijgen, druiven en amandelen geplukt, ze heeft een schilderworkshop gevolgd en we hebben het nieuwe vegetarische restaurant in Beniarbeig uitgeprobeerd. Die ene middag dat het dreigde te gaan regenen hebben we doorgebracht in het winkelcentrum in Ondara. En dat alles binnen een straal van een kilometer of 20 van Xaló. Samen gekookt, gebakken en gekletst, gewandeld met de hond en naar een concert van traditionele muziek geweest in Llíber. En aan het eind van de week stond er nog genoeg op het lijstje om nóg een week te vullen. We zijn niet eens naar Dénia geweest, of naar het centrum van Calp. Eén van de leukste attracties is niet toegankelijk voor toeristen, en zeker niet voor ontevreden meneren: dat zijn twee leuke, lieve en ondeugende poesjes, die het maar wát gezellig vonden dat lievelingsnicht er was.
Wonen in Spanje 