Dinsdag 13 december 2016.
Manu van Cap Velo ziet af, hij heeft zeker een hartslag van 185 als hij na een uur afstapt op de klim naar Tarbena vanuit Callosa. Daar heb ik de auto laten stoppen om foto´s te maken en tot daar kon hij de profs bijhouden. Heel verstandig heeft hij groep 2 uitgekozen vanmorgen, deze kneusjes fietsen maar een uurtje of vier met minder hoogtemeters. Vaak vergeet ik het: ze zijn de besten van de wereld en het is hun beroep. De rit die groep 1 vandaag maakt is voor wielertoeristen een zware toertocht waar je een uur of 8 over mag doen en dan krijg je een gouden medaille. Deze beroepswielrenners fietsen dit in december, een periode dat er geen wedstrijden zijn en ze het rustig aan kunnen doen. Verwonderd kijk ik naar de route: Calpe, Benidorm, Sella, Tudons, tot bijna in Cocentaina en dan terug over Castell de Castells en daarna via de kust weer naar Calpe. Zo´n 170 kilometer met 5000 meter klimmen, ongelofelijk. Ze doen er een uur of vijf over. Alle bekende wielerploegen zijn er nu. Onderweg komt Cofidis erbij en op de terugweg zie ik Trek, Katusha, en BMC. De zon schijnt het is zo´n 16 graden, windstil en er is maar heel weinig verkeer. De beklimmingen zijn precies lang genoeg voor de winterperiode. Voor de wielerprofs is dit het beste trainingsgebied van Europa in deze tijd.
Is dat geen Tantalluskwelling om zelf in een busje erachteraan te rijden?
Af en toe krijg ik wel zin om te gaan fietsen maar ik geniet er ook enorm van om anderen te zien lijden op een klim die zij niet kennen maar ik wel.
En als je het boek van Thomas Dekker gelezen hebt, weet je ook wat ze ’s avonds doen 😄