Luis op mijn cactus

Vrijdag 21 augustus 2015.

Wolken witte vliegjes zwermen aan het eind van de middag door het dorp. Ze zijn zo klein dat ze door de muggenhorren binnenkomen in de huizen. Mensen klagen, kan de gemeente er niks aan doen? Julia, de biologe, buigt zich over het probleem. Het gaat om het mannetje van de luis “Cochinilla del Carmin” (dactylopius coccus), een insect dat leeft op de schijfcactus, de higos chumbos, ( in het Valenciaans figa pala, in het Engels cactus pear of prickly pear). Die plant komt uit Mexico, is geïmporteerd vanwege de eetbare vruchten en vanwege de dure rode kleurstof die de luizen produceren. De vrouwtjes zitten op de plant, de mannetjes vliegen rond op zoek naar de vrouwtjes. Dat er dit jaar zo veel zijn dat ze overlast veroorzaken, komt door de droogte, legt Julia uit. Als het regent spoelt de plant schoon en kan de luis zich niet zo makkelijk vermenigvuldigen. Als oplossing tegen de overlast heeft ze een simpele oplossing: met de tuinslang flink druk op het water zetten of de hogedrukspuit gebruiken en de plant schoonspuiten, maar dat moet dan eerder in het jaar gebeuren. De beestjes steken niet, zijn onschadelijk dus vergif spuiten slaat nergens op.
Die avond zitten we aan tafel bij Spaanse vrienden en krijgen een stuk gebak. Met de vruchten van de “figa pala”, die kennen we toch wel? Ja natuurlijk, maar door ervaring weten we dat die vruchten erg lastig te plukken zijn, tussen de grote stekels zitten onzichtbare gemeen scherpe haartjes. Als je denkt voorzichtig de vrucht te kunnen plukken kom je als onnozele buitenlander bedrogen uit en heb je een week last van die haartjes in je vingertoppen. Miguel lacht: ” zal ik je de truc vertellen?”: je plukt de vruchten met dikke werkhandschoenen aan, je gooit ze in een emmer en dan met de hogedrukspuit, met water, spuit je ze schoon en kan je ze zonder problemen pellen. Veel schijfcactussen zien er slecht uit omdat er nu zoveel luizen opzitten, maar ze zijn sterk en zullen zich herstellen, verzekert Julia ons.